กฎหมายระหว่างประเทศ : กฎหมายจารีตประเพณี
กฎเกณฑ์แห่งความประพฤติระหว่างประเทศที่อิงอาศัยหลักปฏิบัติและขนบธรรมเนียมประเพณีที่ได้รับการยอมรับโดยรัฐต่าง ๆ ว่าเป็นพันธกรณีที่จะต้องปฏิบัติตาม ด้วยเหตุที่กฎหมายจารีตประเพณีมีการนำมาใช้ปฏิบัติเป็นเวลานานแรมปี ดังนั้นหลักการของกฎหมายจารีตประเพณีก็จึงมีความกระจ่างและมีความไม่แน่นอนน้อย กฎเกณฑ์ของกฎหมายจารีตประเพณีที่สำคัญ ๆ มักเปลี่ยนรูปไปเป็นกฎหมายบัญญัติ (โพสิทิฟลอว์) โดยการนำไปใส่ไว้ในสนธิสัญญา มาตรา 38 ของธรรมนูญศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ (ไอซีเจ) มีข้อความระบุว่า “จารีตประเพณีระหว่างประเทศเท่าที่เป็นหลักฐานแห่งการปฏิบัติโดยทั่วไปพอพิสูจน์ได้ว่าได้รับการยอมรับว่าเป็กฎหมายแล้ว”เป็นหนึ่งในที่มาของกฎหมายระหว่างประเทศที่ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศนำมาใช้
ความสำคัญ เป็นการยากที่จะทำการกำหนดเป็นที่แน่นอนว่าอะไรบ้างเป็นกฎเกณฑ์ของกฎหมายจารีตประเพณี แต่ว่าโดยลักษณะนั้นกฏเกณฑ์ของกฎหมายจารีตประเพณีจะมีหลักฐานที่สามารถพบได้ว่ามีการปฏิบัติที่ได้กระทำสืบต่อกันมา มิได้มีอยู่ในบทบัญญัติหรือในข้อตกลงระหว่างประเทศเป็นการเฉพาะแต่อย่างใด หลักฐานที่แสดงว่ากฎเกณฑ์ขนบธรรมเนียมประเพณีเชื่อได้ว่ามีผลผูกพันเป็นกฎหมายนั้น สามารถสืบค้นได้จาก (1) คำแนะนำสำหรับนักการทูตและนักการทหาร (2) การตรากฎหมายภายในรัฐ และ (3) ความเห็นของศาลภายในของรัฐและศาลระหว่างประเทศ อย่างไรก็ดี ด้วยเหตุที่เป็นการลำบากที่จะกำหนดขนบประเพณีใหม่ ๆ เข้าไว้ในกฎหมายระหว่างประเทศ ดังนั้นก็จึงได้มีการใช้ “สนธิสัญญาสร้างกฎหมาย” กันมากยิ่งขึ้น นอกจากนั้นแล้วกฎหมายจารีตประเพณีก็ยังมีการนำไปใช้น้อยลงเนื่องจากการเกิดขึ้นของรัฐใหม่ ๆ หลายรัฐที่มิได้มีบทบาทในการพัฒนากฎหมายจารีตประเพณีนี้
No comments:
Post a Comment